Trzy lata po klapie na mundialu. Jak zmieniła się reprezentacja?

PROBLEMATYCZNE 3-5-2. DLACZEGO NIE PASUJE POLSCE? 

Lider

Tu nie zmienia się nic. Liderem reprezentacji Polski jest Robert Lewandowski. Zmieniają się okoliczności. W trakcie sezonu 2017/18 Lewandowski spędził na boisku w barwach Bayernu 3787 minut. W tym sezonie było tego trochę mniej (3389) minut na co wpływ miało szybkie odpadnięcie Bawarczyków z Pucharu Niemiec. Słabiej niż w 2017/18 poszło im także w Lidze Mistrzów. Ale przede wszystkim – wpływ na mniejszą liczbę minut miała wpływ kontuzja "Lewego".

– Jeśli popatrzymy na ostatnie pięć tygodni to tych meczów faktycznie było mniej niż w poprzednich latach – mówi Lewandowski. Ale nie wie jednak, czy to oznacza, że będzie bardziej wypoczęty. – Meczów było mniej, ale ostatnie tygodnie były męczące emocjonalnie. Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to, czy będę bardziej wypoczęty, bo to zależy od wielu czynników – dodaje.

Na pewno – nawet mimo niepowodzenia w Lidze Mistrzów – przyjeżdża syty. Znów sięgnął z Bayernem po tytuł mistrzowski, znów zgarnął tytuł króla strzelców, znów pobił kilka rekordów, w tym jeden – ten Gerda Muellera – który wydawał się nie do pobicia. I zmieniło się jeszcze jedno. Lewandowski z pewnością jest świadomy, że zegar tyka, a on wciąż na dobre nie zaistniał na żadnej dużej imprezie drużyn narodowych. To musi go uwierać. A gdy go coś uwiera – mobilizacja jest jeszcze większa.

Zdrowie

W 2018 tuż przed mistrzostwami świata, już podczas zgrupowania w Arłamowie, kontuzji doznał filar defensywy – Kamil Glik. To była katastrofa. Adam Nawałka nie potrafił wyobrazić sobie defensywy bez piłkarza Torino i zabrał go do Rosji. Glik zagrał w końcówce meczu z Kolumbią, gdy traciliśmy szanse na wyjście z grupy. Zaliczył pełne spotkanie przeciwko Japonii, ale wtedy walczyliśmy już tylko o honor. Z powodu kontuzji Nawałka musiał zrezygnować z jednego ze swoich ulubionych piłkarzy. Na mundial nie pojechał Krzysztof Mączyński.

Paulo Sousa problemów z urazami ma znacznie więcej. Jacek Góralski nawet nie zdążył mu się pokazać, potem wypadli Arkadiusz Reca, Krzysztof Piątek i Krystian Bielik. Do Opalenicy z kontuzją kolana przyjechał Arkadiusz Milik i już wiadomo, że nie zagra w meczach z Rosją oraz Islandią. Ma być gotowy na spotkanie ze Słowacją, ale wiele zależy od przebiegu leczenia. Poza tym – wejdzie na boisko z marszu i trudno oczekiwać, by od razu był w najwyższej formie.

Problemy

Przed mundialem Grzegorz Krychowiak musiał ratować się ucieczką z Paris Saint-Germain. Trafił do West Bromwich Albion i nie był to najlepszy wybór. Podczas Euro 2016 Krychowiak był zdecydowanym liderem polskiego zespołu, do Francji jechał jako gwiazda Sevilli, tuż po wygraniu Ligi Europy. Do Rosji udało się jako rezerwowy spadkowicza z Premier League i to był jeden z największych problemów Nawałki. W tym roku – znów do Rosji, bo przecież tam zaczynamy Euro – pojedzie w znacznie lepszym nastroju. W Moskwie odnalazł swoją nową drogę – w Lokomotiwie jest skuteczny jak nigdy wcześniej, a właśnie zgarnął Puchar Rosji. Uśmiech znów zajmuje całą twarz.

Paulo Sousa wciąż szuka optymalnych rozwiązań na skrzydłach. Portugalski trener chyba do końca nie rozumie, jak wielką zmianą dla każdego fana reprezentacji jest brak Kamila Grosickiego, ale ten wyeliminował się sam. Na mistrzostwa Europy nie ma sensu brać zawodnika, który całkowicie przepadł w klubie. Na skrzydłach mamy wielki plac budowy, który wynika nie tylko ze zmian personalnych, ale też z modyfikacji ustawienia. Sousa zdecydował się na odważne zmiany, a teraz musi zrobić wszystko, by transformacja zakończyła się pozytywnie przed pierwszym meczem Euro. Tam na błędy nie będzie już miejsca. Nawałka na zmianę ustawienia zdecydował się w trakcie turnieju i wszyscy doskonale pamiętamy, jak wyglądał mecz z Kolumbią.

Bramka

Wojciech Szczęsny nie wspomina dobrze turnieju w Rosji. Podczas meczu z Senegalem straciliśmy kuriozalną bramkę. W starciu z Kolumbią byliśmy już tylko tłem. W meczu z Japonią bronił Łukasz Fabiański. W 2018 roku Fabiański był rok po transferze do Juventusu, gdzie był tylko zmiennikiem Gianluigi Buffona. Łącznie w trakcie sezonu rozegrał siedemnaście spotkań ligowych, ale pod koniec sezonu bronił bardzo rzadko. W lutym, marcu, kwietniu i maju zanotował łącznie pięć meczów.

Przez trzy lata znacznie umocnił swoją pozycję w Juventusie, ale ten sezon nie był dla niego udany i wiele wskazuje na to, że wkrótce będzie musiał opuścić Turyn. Stara Dama ciągle stara się pozyskać Gianluigiego Donnarummę i jeśli tak się stanie – to on w przyszłym sezonie będzie numerem jeden. Szczęsny w końcówce sezonu popełnił kilka błędów, ale Paulo Sousa zapewnia, że zadania nie zmieni. To bramkarz Juve ma być numerem jeden reprezentacji Polski podczas mistrzostw Europy. Jego bezpośrednim zmiennikiem tradycyjnie już będzie Fabiański, który ma za sobą bardzo udany sezon na angielskich boiskach.

Obrona

Mistrzostwa świata zaczęliśmy parą stoperów Michał Pazdan – Thiago Cionek. Potem Nawałka przebudował ustawienie i skład personalny – w składzie ostał się Pazdan, a dołączyli do niego Łukasz Piszczek i Jan Bednarek. A na mecz z Japonią Piszczka zastąpił Bartosz Bereszyński. Trenerowi zabrakło konsekwencji. Początkowo postawił na Cionka, którego skreślił po pierwszym meczu i samobójczej bramce. Oczywiście – liderem miał być Glik, który miał za sobą kolejny, bardzo udany sezon w Torino. Cionek pół roku przed turniejem przeszedł do SPAL i wiosną regularnie grał w Serie A. Pazdan nadal był zawodnikiem Legii, Bednarek w Premier League dopiero stawiał pierwsze kroki. Z perspektywy czasu wydaje się zaskakujące, że Nawałka nie potrafił lepiej wykorzystać w tym okresie Łukasza Piszczka.

Paulo Sousa ma szersze pole manewru. Glik jest zdrowy, ale nie jest już tak zdecydowanym liderem, jak trzy lata temu. Jan Bednarek okrzepł w Anglii, podobnie – choć na nieco niższym poziomie – można napisać o Michale Heliku. Swoją pozycję umocnił Paweł Dawidowicz, a Kamil Piątkowski robi wielkie postępy z miesiąca na miesiąc. Co ważne – wszyscy regularnie grają w klubach.

Pomoc

W trakcie turnieju Nawałka zdecydował się na wielką rewolucję, której twarzą był grający wówczas w Bułgarii Jacek Góralski. W pierwszym meczu zagrał Jakub Błaszczykowski, ale miał za sobą sezon pełen kontuzji i widać to było na boisku. Miał wejść w końcówce meczu z Japonią, jednak wszyscy pamiętamy, jak to się skończyło. Na jeden mecz na skrzydło wskoczył Dawid Kownacki, który w sezonie 2017/18 rozegrał 22 mecze w Serie A (5 bramek, dwie asysty). Dziś ma podobne statystyki (27 meczów, 7 goli, 5 asyst) – ale na drugim poziomie rozgrywkowym w Niemczech. Nawałka był pewien jednego – ma grać Krychowiak. Reszta ciągle się zmieniała. Kamil Grosicki miał za sobą przyzwoity sezon, ale reprezentacji nie był w stanie napędzić. Podobnie jak Sławomir Peszko, zabrany głównie po to, by robił atmosferę.

I na papierze znów wydaje się, że Sousa ma większy komfort pracy. Krychowiak ma za sobą świetny sezon. Podobnie jest w przypadku Piotra Zielińskiego – chyba czas, by zaczął imponować także w kadrze. Jakub Moder zaczął grać w Premier League, a Mateusz Klich też daje dużo możliwości. Nawet jeśli jego pozycja w Leeds uległa ostatnio minimalnemu pogorszeniu. Znacznie więcej znaków zapytania jest po bokach, ale o tym już było. W kadrze jest Przemysław Płacheta, który w klubie grał bardzo mało.

Atak

O "Lewym" już było, ale i on potrzebuje wsparcia. Mistrzostwa świata zaczęliśmy z dwójką napastników – obok Lewandowskiego zagrał Arkadiusz Milik, który przez większość sezonu leczył kontuzję kolana. Na wiosnę wrócił – zagrał dwanaście spotkań ligowych, ale większość jako rezerwowy. W dwóch kolejnych spotkaniach Adam Nawałka postawił jedynie na Lewandowskiego, którego w końcówkach meczów miał wspierać Łukasz Teodorczyk. "Teo" miał za sobą udany sezon w Anderlechcie. W szerokiej kadrze był Kamil Wilczek, ale na mundial nie pojechał.

Gdyby nie urazy – Sousa znów mógłby być liderem. A skoro wypadł mu Piątek, a Milik na być gotów w ostatniej chwili sytuacja jest bardzo podobna. Jakub Świerczok wrócił do Ekstraklasy i widać było, że przerasta ligę o głowę, ale on dopiero musi potwierdzić swoje umiejętności na arenie międzynarodowej. Podobnie jest w przypadku Karola Świderskiego. Mogą zaskoczyć, ale ich udany występ na Euro będzie wielką niespodzianką. Pięć lat temu Bartosz Kapustka pokazał, że się da.